Trzy lata - już czy dopiero?

Trzeciego października minęły trzy lata, od dnia, w którym zdobyłam się na odwagę i założyłam swojego pierwszego bloga (tu pierwszy wpis). Było to na innej platformie, ale to przecież nie ma większego znaczenia. Liczyło się pokonanie własnych ograniczeń przede wszystkim lęku przed "publicznymi" wypowiedziami. Zanim zaczęłam publikować nie czytałam innych blogów (sporadycznie podczytywałam bloga pani Marii Czubaszek), nie miałam więc ani doświadczenia, ani wzorów do naśladowania. 

Dziś kiedy minęły trzy lata zadaję sobie, zapewne jak większość piszących, pytanie o bilans zysków i strat. O zyskach, czyli o zaletach blogowania pisałam tutaj. Dzisiaj podkreśliłabym zwłaszcza możliwość poznawania ciekawych ludzi o szerokich zainteresowaniach, co mnie pozwala (a przynajmniej taką mam nadzieję) wspinać się wyżej i wyżej. Z paroma uczestnikami blogosfery udało mi się nawiązać kontakt mailowy, co bardzo sobie cenię. A największą radość sprawiło mi poznanie kilku osób w realu. W tym naszym zabieganym świecie, kiedy brakuje czasu nawet dla najbliższych fakt, że ktoś może i chce podarować drugiemu człowiekowi parę chwil na zatrzymanie się w biegu i na rozmowę - na wymianę myśli (a nie tylko wymianę informacji) jest dla mnie niezwykle ważny. Za to właśnie wam dziękuję, czytającym, odwiedzającym, podglądającym, piszącym i tym, którzy chcą się spotykać face to face. Dziękuję za wasz czas i życzliwość. I jednocześnie przepraszam te osoby, z którymi nie udało mi się spotkać (moje pobyty w stolicy dzielę pomiędzy obowiązki zawodowe i wizyty w teatrze), postaram się jednak to nadrobić.

A straty?

Owszem - są i straty, a właściwie jedna zasadnicza - prowadzenie bloga wymaga poświęcenia sporej ilości czasu i odbywa się kosztem innych zajęć; rodziny, domowych obowiązków, czy innych pasji. Pewnie dlatego zdarzają nam się okresy zniechęcenia, wakacji od pisania, chęci porzucenia, ale w końcu wracamy (w większości wracamy), bo przecież zostaliśmy już zarażeni blogo-manią czy może blogo-uzależnieniem. 
A czy trzy lata to dużo, czy mało - nie wiem. Myślę, że wyszłam z okresu raczkowania i dość pewnie stąpam po blogosferze, choć z wyrażaniem myśli miewam często problemy. Jak to trzylatka (vide zdjęcie). 

Jestem w przededniu wyjazdu na urlop (trzytygodniowy!!!). Jak co roku mam nadzieję, że uda mi się co jakiś czas zamieszczać relacje. Nie mniej może się zdarzyć, że z powodu braku połączenia z internetem zamilknę na dłużej. 
Bardzo chciałam opublikować jeszcze przed wyjazdem kilka zaległych recenzji, niestety przygotowania do podróży wymagają ode mnie trochę czasu. 

A teraz część nieoficjalna. Wszyscy zapraszają na torciki, kanapeczki, szampana, a ja zapraszam na coś zdrowego. Nie wiem, co prawda, co na to Bazyl .... hm, ale zaryzykuję.

 źródło zdjęcia

No tak zapomniałam o napitkach, ponieważ za kompocikiem nie przepadam nie zaserwuję go gościom, za to zapraszam na koktajle (mam nadzieję, że w połączeniu z owocami nie wywołają rewolucji). Czy Zacofany (WL) usatysfakcjonowany?