Groch z kapustą, czyli lipcowe podsumowanie

Kiedy patrzę na listę przeczytanych w lipcu lektur to wygląda ona jak przysłowiowy groch z kapustą.
Trzynaście (no dwanaście i pół; po II tom Pustelni parmeńskiej muszę się udać do biblioteki) przeczytanych/wysłuchanych książek (w tym jedna trzytomowa). Prym wiedzie klasyka (Noce i dnie M.Dąbrowskiej, Dracula B. Storm, Opowiadania Czechowa, Pustelnia Parmeńska - I tom), oraz trzech noblistów Jose Saramago - Baltazar i Blimunda, Ginter Grass - Blaszany bębenek, John Steinbeck - Myszy i ludzie. Zaczęłam się zastanawiać, czy Saramago to już klasyka, czy jeszcze nie, bo Grassa chyba można zaliczyć do klasyki, choć pewna nie jestem. Ale były też lżejsze pozycje; takie jak kryminał (Agata Christie - Noc i ciemność), powieść historyczna (Maurice Druon Zamordowana królowa), powieść sensacyjna - (Frederick Forsyth- Psy wojny) i starodawny romansik - powieść dla nastoletnich panienek sprzed ponad wieku Panienka z okienka Deotymy. A do tego pierwsze spotkanie z Herbertem (Mistrz z Delf) oraz rewelacyjny wywiad Hanny Krall z Markiem Edelmanem Zdążyć przed Panem Bogiem.
Całkiem spory rozrzut. Wydaje mi się, że po raz pierwszy miałam tak zróżnicowany i tak dobry czytelniczo miesiąc. Zasługą różnorodności w pewnej mierze jest przystąpienie do wyzwania Trójka e-pik, dzięki któremu czytam, coś do czego zapewne nigdy bym nie sięgnęła, gdyby nie ono. Z jednej strony myślę sobie, po co sięgać, po coś co, jak mam uzasadnione podejrzenia, mnie nie zachwyci, ale z drugiej strony, zawsze ceniłam różnorodność i myślę, że czasami na tle literatury innej niż ta codziennego kontaktu można nabrać dystansu i zyskać inny punkt widzenia, co także ma swoją zaletę. Poza tym czasami pomysłodawczyni trafia w którąś z moich ulubionych dziedzin i wówczas łączę przyjemne z pożytecznym. Co nie znaczy, że udział w wyzwaniu traktuję wyłącznie pod kątek pożytków. Gdyby nie dawał mi przyjemności nie uczestniczyłabym w nim, a tak jest jeszcze mały element "hazardu"? "ryzyka"? sama nie wiem, jak to nazwać, ale takiego niepokoju, co też Sardegna nam wymyśli i czy tym razem nie poddam się bez walki.
W lipcu udało mi się ponadto wyjść z dołka zaległości hmm.... powiedzmy, że recenzyjnych, a de facto moich relacji z przeczytanych lektur. Zostały mi same lipcowe lektury, co mnie bardzo cieszy, bo nie lubię ciągnących się za mną ogonów. Gdyby jeszcze udało się skrócić nieco liczbę książek do przeczytania, ale do tego trzeba by trochę silnej woli i zaprzestanie kolejnych zakupów. Lipcowych lektur niestety nie mogę wrzucić do hurtowniczego wora, bo poza Psami wojny każda z przeczytanych książek zasługuje na odrębną notkę. Saramago, Krall, Grass, Steinbeck - to były duże przeżycia. No, a Noce i dnie to jedna z ukochanych lektur. Cieszy mnie także udział w stosikowym losowaniu u Anny (w tym miesiącu była to Zamordowana królowa) i wyzwaniu z półki (w lipcu był to Baltazar i Blimunda i Opowiadania Czechowa), bo dzięki nim lista nieprzeczytanych książek własnych rośnie w nieco wolniejszym tempie.